Το Σάββατο, 13/6/2015, ξυπνήσαμε πρωί πρωί! Ένας αναζωογονητικός ενθουσιασμός συντρόφευε τις κινήσεις μας. Ξεκινήσαμε, όπως είχαμε συνεννοηθεί για την Περίκλεια Αλμωπίας! Εκεί συναντήσαμε τον Διονύση τον Φέντα και την φιλόξενη οικογένειά του!
Σκοπός της εξόρμησής μας αυτής δεν ήταν άλλος από το να βοηθήσουμε στην κατασκευή υποστέγου στο κτήμα του Διονύση! Πριν όμως προχωρήσουμε σε λεπτομέρειες, θα ήταν
σοβαρή παράλειψη το να μην περιγράψουμε, έστω και σύντομα, τον μικρό αυτόν επίγειο παράδεισο στον οποίο βρεθήκαμε!
Το κτήμα κατ' αρχήν βρίσκεται ακριβώς πάνω από ένα ορμητικό και δασώδες ποταμάκι, με ποικιλότροπη χλωρίδα και πανίδα τριγύρω! Πεταλούδες και άλλα πολύχρωμα έντομα και αλογάκια της Παναγίας ξεπετάγονταν από παντού! Τις όχθες του ποταμού από την μία πλευρά στόλιζε λεπτή ασημένια άμμος, ενώ από την απέναντι πλευρά βράχια απότομα σχημάτιζαν περίτεχνα γλυπτά για όποιον έχει την απαιτούμενη φαντασία!
Μία αιώρα μόνο έλειπε και παρατηρήσαμε τα μάτια του Διονύση να λαμπυρίζουν φωτισμένα στην ιδέα, όταν του το επισημάναμε!
Γύρω γύρω το κτήμα είχα δεντράκια, καρυδιές, κερασιές και άλλα, όχι όμως όσα πραγματικά ονειρεύεται ο ιδιοκτήτης του! Φρεσκοκομμένο χορτάρι κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος του κτήματος. Στην βορεινή του πλευρά δεσπόζει η καλυβούλα που έφτιαξε με τα χέρια του ο Διονύσης, ιδανική για να στεγάσει την κάθε ψυχή που μπορεί να ζηλέψει για λίγο την ησυχία των ερημιτών! Νοτιότερα σταυλίζονται οι κότες και τα κουνέλια του, όσα δηλαδή δεν κυκλοφορούν ελεύθερα στο κτήμα. Και είναι αρκετά αυτά! Σε ειδικές προθήκες οι κλώσες πρόσεχαν τα μικρά τους, ενώ παραδίπλα η γάτα μόλις είχε γεννήσει τα δύο μικρά της! Χωρίς υπερβολή τα ζώα είναι φίλοι του Διονύση! Πρώτη μας φορά βλέπαμε κότες και κουνέλια όχι απλώς να μην φοβούνται τον άνθρωπο και δη τον άγνωστο, αλλά να τον πλησιάζουν με μία φιλοπερίεργη διάθεση προκειμένου να γνωρίσουν τον επισκέπτη!
Ρουφήξαμε βιαστικά τον πρωινό καφέ και γευτήκαμε λαίμαργα τα κουλουράκια που μας σέρβιρε ο φιλόξενος οικοδεσπότης γιατί έπρεπε να προλάβουμε πριν σηκωθεί μεγαλόπρεπα πάνω από τα κεφάλια μας ο ήλιος! Χωριστήκαμε σε ομάδες και πιάσαμε δουλειά! Οι γυναίκες της παρέας ασχολήθηκαν με την τακτοποίηση των χώρων στο κτήμα και με τον καθαρισμό παραποτάμια, ενώ οι άνδρες ξεκίνησαν το κτίσιμο του υπόστεγου.
Με τον Δημήτρη να πρωτοστατεί και να καθοδηγεί τον Γιώργο και τον Διονύση, αλλά και με τον Θεόφιλο να συνεπικουρεί στο έργο τους, στήθηκαν οι κολώνες, αλφαδιάστηκαν και κόπηκαν ώστε να δοθεί η σωστή κλίση στην στέγη. Ευχάριστο διάλειμμα αποτέλεσε η επίσκεψη στο κτήμα των παιδιών του Διονύση, με τον μικρό Χρήστο να παραπονιέται πως καταστρέφαμε το κτήμα, όταν μας είδε να αλλάζουμε την περίφραξη στο κοτέτσι!
Ο ήλιος όμως είχε αρχίσει να καίει επικίνδυνα όταν δόθηκε το σύνθημα της υποχώρησης! Τακτική υποχώρηση προς το σπίτι του Διονύση όπου η γυναίκα του Μαρία είχε στρώσει το τραπέζι! Η αγάπη με την οποία μας περιέβαλλαν μετέτρεψε το νηστήσιμο μενού σε πασχαλινο τραπέζι! Δεν έλειψε και η νηστήσιμη σοκολατόπιτα που την τιμήσαμε δεόντως!
Οι εκπλήξεις και οι συγκινήσεις όμως δεν είχαν τελειώσει... Όταν πια συζητούσαμε γεμάτοι συναισθήματα και συσσωρευμένη κούραση γύρω από το τραπέζι, η Μαρία ήρθε και μας μοίρασε τις πασχαλίτσες της! Τις ζωγραφισμένες από την ίδια πέτρες που στην πίσω πλευρά αναγραφόταν το μήνυμα: "Παγκοινιά - Ιούνιος 2015- Ευχαριστούμε"!!!
Τα λόγια είναι πολλές φορές πολύ φτωχά για να περιγράψουν την αγάπη...
Δόξα Τω Θεώ!!! Και εις άλλα με υγεία!!!
Δείτε παρακάτω περισσότερες φωτογραφίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου